De afgelopen weken zijn heftig geweest. De verhuizing, het klussen, het wennen van Thijs aan het nieuwe huis, het aanwennen van een nieuwe structuur en routine voor mezelf en voor Pat. En voor ons allebei. Het is ongelooflijk goed gegaan, maar het gaat je niet in de koude kleren zitten. De laatste tijd wordt dan ook vaak gevraagd door vrienden: ‘Hoe is het nu met je?’ En ik geef gekscherend antwoord: ‘Volgende vraag alsjeblieft”.
Hoe gaat het echt met me?
De laatste week heb ik ontzettend veel gehuild. Wat ik juist goed vind, want hey, het moet eruit. Er zijn meerdere triggers geweest en de eerste kwam afgelopen maandag van één van mijn beste vriendinnen. Zij kreeg te horen dat haar ex, de vader van haar twee jonge kinderen, niet meer in leven is. En het was aan haar om dit aan de kinderen te vertellen. Dat is, denk ik, het meeste pijnlijke wat je in je leven zou moeten doen. Aan je kinderen vertellen dat hun papa er niet meer is. Hartverscheurend gewoon!!
Een nieuwe fase
Ook moest ik flink slikken toen ik deze week de brief las van school dat Thijs naar een andere klas gaat. Hij zit al 4 jaar in groep Koolmees, in dezelfde ruimte met nagenoeg dezelfde juffen. Maar na de zomervakantie gaat hij, samen met een klasgenootje, naar groep Zwaan. Is dat erg? Nee, want ik vertrouw school helemaal in hun keuzes voor Thijs en dit zal ongetwijfeld een goede keuze zijn. Maar ik ben ook een gewoontedier. Ik moet hier echt even van bijkomen. Gelukkig is zijn lievelingsjuf ook volgend jaar in groep Zwaan en nog een andere juf, die hij goed kent. Maar er komt ook een, voor Thijs, geheel nieuwe juf. Ben benieuwd hoe dat gaat. Thijs gaat echt naar een nieuwe fase van zijn schoolcarrière.



Te zwaar
En nu komt het meest kwetsbare gedeelte van deze blog. Dus pak een bak chips en ga er even voor zitten. Ik zit mezelf gigantisch in de weg. Ik ben de afgelopen jaren heel veel aangekomen. En ik heb daar enorm moeite mee. En ja, ieder pondje gaat door het mondje en ben me daar natuurlijk heel erg bewust van. Maar dat (v)reten doe ik niet zomaar. Ik merk dat de 8 jaar slaapgebrek zijn tol begint te eisen. Waar een normaal mens zo’n 7 a 8 uur per nacht slaapt, slaap ik er gemiddeld maar 4. Dat doet iets met je lijf. Iets met cortisol geloof ik. Mensen met slaaptekort hebben meer behoefte aan eten.
En die zwaarlijvigheid zit me enorm in de weg. Ik kan m’n schoenen amper nog aandoen en als ik de trap op loop, dan moet bij wijze van spreken aan het zuurstof. Spelen met Thijs en de zorg voor hem valt me ook steeds zwaarder. Het lukt me gewoon niet om nog een beetje mee te springen en te stoeien. En ik HAAT het. Ik wil er juist voor hem kunnen zijn op alle mogelijke vlakken. En waar ik als tweede ontzettend van baal, is dat ik niet meer kan paardrijden. Mijn hobby, mijn uitlaatklep. En nee, dit is geen trigger genoeg om blijvend te kunnen afvallen. Tried that and failed (meerder keren).
Huisarts
Ik heb contact opgenomen met de huisarts, want ik wil heel graag een maagverkleining. Ik heb een aantal mensen om mij heen, die dit hebben gedaan. Ja, het is pittig, maar het is alles waard. Én het gaat snel. En dát is wat ik wil. De huisarts wil me heel graag helpen en na een heel gesprek hebben we mijn BMI berekend. Ik ben ruim 115 kg en ik ben 183cm lang. Heel veel mensen zeggen tegen mijn: ‘Ja, maar jij bent lang!’, dus zie je niet dat je zo zwaar bent. Niemand gelooft het. Maar ik zeul het toch elke dag met me mee.
Maagverkleining
Om voor een maagverkleining in aanmerking te komen (die vergoed wordt door de verzekering) moet je óf een BMI hebben van boven de 40 óf een BMI van 35+ mét klachten als artrose, diabetes of slaapapneu. Nu heb ik een BMI van 35,2 en na bloedonderzoek blijkt dat ik geen aanvullende klachten heb. Alleen mijn cholesterol is ietsiepietsie verhoogd, maar daar hoef ik geen medicatie voor. De huisarts heeft me doorverwezen naar Sint Franciscus voor een maagverkleining met een BMI van 35,2 en knieklachten. Ik werd vandeweek gebeld dat dit niet voldoende is voor een zorgverzekeraar. Er zou een foto gemaakt moeten worden van mijn knieën, waaruit artrose blijkt. Helaas….geen artrose.
Andere manieren
Voor spuiten, zoals Ozempic of andere merken, kom ik niet in aanmerking, want mijn bloedwaarden zijn te goed. Ik heb gelukkig geen diabetes, maar ik ben wel ongelooflijk te zwaar. En wat dat betreft is het echt een nadeel dat ik zo lang ben, want dan komt je BMI dus veel lager uit. Maar nogmaals…ik moet die ruim 115 kg wel elke dag met me meezeulen!
De huisarts heeft me nu een leefstijltraject aangeboden. Het klinkt misschien gek of verwaand, maar ik werk onder andere met natuurlijke producten en ben zelf een halve leefstijlcoach. Ik zie me daar niet geholpen worden, juist omdat mijn nachten nog steeds zo slecht blijven door onze wakkere Thijs. Het is voor mij dus niet rigoureus genoeg.
Nóg meer tranen
Het feit dat ik niet in aanmerking kom voor een maagverkleining vind ik echt heel jammer en stemt me verdrietig. Ga ik er dan nu 20 kg aan eten om bij die BMI van boven de 40 te komen? HELL NO, natuurlijk niet. Dat is echt teveel en zou me nóg ongelukkiger maken.
In het laatste gesprek die ik met de huisarts had, vroeg ze me hoe mijn slaaptekort er precies uitziet. Ik vertelde dat Thijs 28 van de 30 dagen wakker is van 2:00 tot 4:30 uur ongeveer. Ze schrok hier zo enorm van dat haar eerste reactie was: ‘Maar dit is een reden voor uithuisplaatsing van Thijs!’ Euh….wacht even….wát zeg je? Thijs is nog maar 8, dat gaat we nu natuurlijk niet doen. Dat er iets gedaan moet worden aan het slechte slapen van Thijs, dat staat buiten kijf en ik heb het Erasmus MC maar eens gebeld met de vraag wanneer we nou eens aan de beurt zijn, want we staan al vanaf november op de wachtlijst. Het antwoord is: ‘In september is Thijs aan de beurt’. Dan gaan we zijn autisme in kaart brengen en bekijken waar we hem kunnen helpen met medicatie. Pfffft, wat een week, wat een emoties.
Iemand nog een adresje, die aan goedkope maagverkleiningen doet? Ik heb geen tienduizend euro liggen om zelf de maagverkleining te vergoeden.
Desiree says:
Betreft het afvallen, ik snap je helemaal. We vallen overal net tussen. Mijn bmi is ook niet hoog genoeg, maar verder hulp is er niet.
Vind het echt lastig.
Je hebt niks aan mijn bericht, maar wou alleen zeggen, ik snap waar je nu staat qua afvallen.
Dikke knuffel
Marja says:
Ik snap je frustratie dat je niet in aanmerking komt voor een maagverkleining. Maar ik denk dat het niet op DE oplossing is. Je bent eerder al veel afgevallen maar niet blijvend. Ook met een maagverkleining kan je te veel eten en komen de kilo’s dan weer terug. Dat heb ik 2x in mijn omgeving gezien. En met die maagverkleining heb je nog steeds het slaaptekort wat funest is. En dat houdt de behoefte aan meer eten in stand. Ik denk dat je eerst moet werken aan je mindset met een professional want zolang je de oorzaken niet aanpakt blijven de gevolgen hetzelfde. Sterkte en succes!
Sanne says:
Ook met een maag verkleining kun je veel eten en kom je weer aan wil ik is even op terug komen dat is wat een gastric bypass betreft een broodje aap verhaal, met een sleeve ja kom je weer aan maar je kan met een gastric bypass maar 6x daags een iniminie hapje op
Ik weet niet wat u er voor over hebt en de kosten zou eens bij weightworks Kliniek gaan kijken in Amersfoort op de site, onthoud een ding obesitas is een chronologische ziekte en niet van ieder pondje gaat door het mondje maar het zit in je hoofd. Succes en een knuffel aan Thijs
selena jurg says:
hoi
wat een verhaal ik weet geen adres voormmaag verkleining ik kan je in een pb wel
iets
anders aan bieden wat
je kan proberen
Sarah says:
Zo mooi, zo kwetsbaar… dankjewel om dit te delen!
Ilona says:
Hi Peggy, ik snap je frustratie helemaal. Zelf zit ik in een lifestyle traject. Waar ik het meeste aan heb zijn de anderen in mijn groep, de interactie. Meer dan aan de coaching zelf. Het is wel zo dat als je zo’n traject aangaat dat je dan na een jaar wel in aanmerking kunt komen voor injecties. Misschien geen Ozempic, maar wel Saxenda van dezelfde fabrikant. Een vriendin van mij heeft dat gekregen na 1 jaar lifestyle coaching. Zij heeft ook geen verhoogde bloedsuiker en Saxenda is voor afvalllen, niet tegen diabetes. Zij is in een half jaar 11 kg afgevallen daarmee. De coaching is 1 x per maand in een groep in het eerste jaar en 1 x per kwartaal individueel. En je leert van elkaar, krijgt mentale steun. Ik kan het aanraden. Veel sterkte!
Betty says:
Wat heftig allemaal, moeilijk vol te houden met zo weinig slaap.
Ik hoop dat er een oplossing komt zodat je toch een maagverkleining mag
Dikke knuffel
Diane says:
Wat een struggles… misschien een nachtnanny vanuit PGB. Maar over alle goedbedoelde adviezen hebben jullie vast al nagedacht.
Een beetje liefde kan nooit kwaad! ❤️❤️❤️ Bij deze.
Nina says:
Ik loop bij een leefstijl arts en omdat een gli traject nu niet haalbaar is voor mij betaal ik nu zelf de Ozempic +/- 100 euro per maand
Sylvia de With says:
Lieve Peggy,
Wat heftig zeg! Knap dat je je zo kwetsbaar opstelt 😘
Ik heb geen oplossing of adres voor je.
Kan je vanaf deze kant van het scherm alleen maar een dikke virtuele knuffel geven. 🫂
En hoop dat in ieder geval je nachten beter gaan worden!
Liefs Sylvia