Ik weet nog precies wanneer ik mezelf voor het eerst compleet verloren voelde. Het was een nacht zoals zovelen. Thijs was wakker, huilde, had pijn en kon niet uitleggen wat er precies aan de hand was. Ik hield hem vast, probeerde hem te troosten, terwijl de klok steeds verder tikte. Half drie, vier uur, half zes. Mijn lichaam voelde zwaar, mijn gedachten trokken als een mist voorbij. Ik wist: morgen is er weer een dag. Maar hoe? Hoe ging ik dat volhouden? Lees in deze blog hoe ik zelfzorg leerde omarmen als zorgouder.

Ouders van zorgintensieve kinderen komen in een wereld terecht waarin alles draait om hun kind. En dat is logisch. Je doet alles voor je kind. Maar ergens onderweg besefte ik dat ik niet alleen moeder was, maar ook gewoon een mens. Een mens met behoeften, met gevoelens, met grenzen. En als ik mezelf bleef negeren, wie bleef er dan over om voor Thijs te zorgen?

Het werd tijd om anders te gaan denken over zelfzorg. Niet als een luxe, niet als een extraatje, maar als een absolute noodzaak.

Zelfzorg: Een onmisbaar onderdeel van het zorgleven

Veel mensen denken bij zelfzorg aan ontspannende baden, yoga of weekendjes weg. Maar zelfzorg is veel fundamenteler dan dat. Zelfzorg betekent erkennen dat jouw welzijn net zo belangrijk is als dat van je kind. Want als jij opbrandt, wie blijft er dan over?

Voor mij betekende dit een paar cruciale stappen:

🔹 Accepteren dat ik hulp nodig had. Ik kon niet alles alleen. Dat betekende dat ik een zorgverlener inschakelde en dat we uiteindelijk de stap namen om Thijs af en toe in een logeerhuis te laten slapen.Langzaam bouwden we op van een paar uurtjes spelen tot een nachtje slapen. De eerste keer dat hij daar was, lag ik wakker. Ik voelde me schuldig. Had ik dit wel mogen doen? Maar toen ik merkte hoe opgelucht en energieker ik wakker werd, wist ik: dit is niet alleen goed voor mij, maar ook voor hem.

🔹 Slaap serieus nemen. Lange tijd negeerde ik mijn eigen slaapgebrek. Maar toen ik besefte dat ik soms maar drie of vier uur per nacht sliep, begreep ik dat dit op de lange termijn niet houdbaar was. Nu kan ik bijslapen in de nachten dat Thijs in het logeerhuis slaapt. Dat is niet egoïstisch, dat is noodzakelijk.

🔹 Plannen en overzicht creëren. Als zorgouder draait je hoofd overuren. Daarom ben ik begonnen met het opschrijven van alles: afspraken, medicijnen, maar ook kleine herinneringen aan mezelf zoals ‘ademhalen’ en ‘rust pakken.’ Dit is uiteindelijk de basis geworden voor mijn planner voor zorgouders, die niet alleen structuur brengt, maar ook helpt om grip te houden op ons gezin.

Hulp vragen is geen falen, maar kracht

Misschien herken je het: het gevoel dat jij degene bent die alles moet dragen. Dat je geen last wilt zijn voor anderen. Dat je denkt: het is mijn taak als ouder om dit te doen.

Dat dacht ik ook. Tot ik besefte dat ik mezelf langzaam aan het verliezen was. En wat had Thijs daaraan? Hij verdient een moeder die niet alleen voor hem zorgt, maar ook goed voor zichzelf zorgt.

Het inzetten van een logeerhuis was voor ons een van de moeilijkste beslissingen. Ik stelde het lang uit, omdat ik dacht dat ik het niet kon. Maar nu weet ik: het was een van de beste beslissingen die we hebben genomen. Als je hierover twijfelt, nodig ik je uit om eens een logeerhuis te bezoeken. Voel de sfeer, praat met de medewerkers. Je gevoel zegt je uiteindelijk welke plek het beste bij jouw kind past.

Praktische zelfzorgtips die echt werken

Als je nu denkt: Ja leuk, maar waar moet ik beginnen? Dan geef ik je drie eenvoudige stappen:

1️⃣ Maak een zelfzorg-lijstje. Schrijf drie dingen op die jou energie geven en die je makkelijk kunt doen. Misschien is dat een kop koffie drinken in stilte, een avondje Netflix of wandelen in de buitenlucht.

2️⃣ Vraag om hulp. Dit kan klein beginnen. Misschien iemand die een uurtje langskomt zodat jij even ademruimte hebt. Misschien het informeren naar een zorgverlener.

3️⃣ Plan vooruit. Zorg dat je niet alleen de zorg voor je kind organiseert, maar ook je eigen rustmomenten meeneemt in de planning. Dat lijkt misschien onmogelijk, maar hoe vaker je het doet, hoe normaler het wordt.

Je hoeft dit niet alleen te doen

Lieve zorgouder, ik weet hoe het voelt om je te verliezen in de zorg voor je kind. Maar ik weet ook dat het anders kan. En dat jij net zo belangrijk bent als de zorg die je geeft. Daarom heb ik een gratis masterclass gemaakt waarin ik mijn verhaal deel, maar ook concrete tips geef over hoe jij zelfzorg kunt integreren in je leven.

Wil je leren hoe je met meer energie en balans in het zorgleven kunt staan? Bekijk dan mijn gratis masterclass ‘Zelfzorg in het Zorgleven’. Je verdient het om goed voor jezelf te zorgen. ❤️