Gisteren stond ik met een Forever collega te kletsen en ze stelde me allerlei vragen over Thijs. Thijs is onze zoon van 6 met een algehele ontwikkelingsachterstand (ontwikkelt zich nu als een kind van 3), dyspraxie, autisme en is non verbaal. Ik merk dat de meeste mensen het moeilijk vinden om de juiste woorden te vinden om hun vragen de formuleren. Dat komt voor het grootste deel voort uit het feit dat ze niet respectloos willen overkomen, maar deels ook omdat mensen vaak echt niet weten hoe ze een situatie met een zorgintensief kind moeten omschrijven. Persoonlijk ben ik blij dat er überhaupt vragen worden gesteld en niet dat het onderwerp ‘te spannend’ is om over te praten. Mijn collega vroeg me namelijk het volgende: ‘Wat als je het al wist tijdens de zwangerschap?’.
Testen tijdens de zwangerschap
Omdat Patrick en ik graag ook samen een kindje wilde, ben ik ontzettend dankbaar dat ik op mijn 39e nog zo makkelijk zwanger kon worden. De zwangerschap verliep supersoepel en natuurlijk werden de nodige tests gedaan. De nekplooimeting, maar ook de NIPT test. De uitslag van deze testen was goed. Ik was zwanger als iemand van 28. Helemaal prima dus! Patrick en ik hadden wel besproken dat, mócht de uitslag niet goed zijn, dan zouden we de zwangerschap afbreken. Nou hoor ik je denken: ‘En nu dan?’. De zwangerschap is soepel verlopen, de bevalling is soepel verlopen en tóch een meervoudig beperkt kind. Hoe kan dat? Dat weten we niet.
Heeft Thijs een diagnose?
We hebben allerlei testen gedaan en er is, vooralsnog, geen diagnose uit gekomen. De technologie wordt gelukkig nog steeds verder ontwikkeld en er komen steeds meer diagnoses bij. Wie weet krijgt Thijs toch ooit zijn diagnose. Door de verkoop van onze knuffelthijsbeer doneren we het opgehaalde geld voor onderzoek naar nog onbekende diagnoses. Ik heb laatst nog een leuke berenverkoop op TikTok gedaan.
Mijn grootste levensles
Mijn collega kreeg natuurlijk een antwoord op haar vraag: Wat als je het al wist tijdens de zwangerschap?’. Ik vertelde haar dat mijn dochter Mandy mij leerde om moeder te zijn, met alle pieken en dalen wat daarbij komt kijken en dat Thijs mijn grootste levensles is. Ik heb geleerd om te genieten van de kleine dingen, om te denken en handelen naar wat er wél kan. Is het makkelijk? ‘Nee’. Is het zwaar? ‘Jazeker’. Zouden we het willen missen? ‘Voor geen goud’. Door het delen van ons verhaal met Thijs heb ik nu bijna 84.000 volgers op TikTok, waar nog steeds 50 tot 100 volgers per dag bij komen. Hierdoor heb ik zelfvertrouwen gekregen en voel ik dat ik mezelf mag zijn. Dat wordt me niet altijd in dank afgenomen en hebben dierbaren moeite met onze situatie. Ik ben hier om mijn verhaal te delen en dat zal ik blijven doen.
Arnolda Westerduin says:
Beste Peggy, mijn dochter is maar vijf jaar geworden. Ze had een stofwisselingsziekte en was meervoudig gehandicapt. Naast het verdriet en de rouw van haar overlijden heeft zij mij de grootste les van het leven gegeven. Optimisch en vrolijk als zij was weet ik dat ik moet genieten van elke dag dat ik er mag zijn. Heeft zij mij de waarde van het leven laten zien. Voor altijd in mijn hart maar nog meer in mijn mind. Met trots kan en mag ik zeggen, ik ben/was haar moeder. Fijn om jullie te mogen volgen en heel veel liefs. Dikke knuff voor Thijs.
Cindy Wiegmans says:
Lieve kanjer, ik ben zo trots op jou en jouw naasten!
Wij weten beiden als geen ander dat we allemaal mensen vd dag zijn en dat je zo liefdevol en geduldig met elkaar omgaat daar kan ik alleen maar mijn bewondering voor uitspreken!!
Het is fijn voor anderen die een zelfde soort situatie meemaken jouw verhalen kunnen lezen, herkenning zien en misschien zo weer anders/positiever tegen zaken aan gaan kijken.
Maak van iedere dag iets bijzonders en geniet vd kleine dierbare momenten!! Je mag trots zijn op jezelf, op Thijs, Patrick en Mandy!!! Veel liefs en een omarming op afstand 😘🍀❤️
Addo says:
Wat een verhaal. Ik ben een trouwe tiktok volger en hou super veel van thijsje ook. Liefst Addostubber